Η 7η Νοεμβρίου 2001 σημάδεψε για πάντα τη ζωή της Αμερικανίδας ηθοποιού Σαμπρίν Γκένετ. Τότε 30 ετών, γνωστή στο κοινό από τη συμμετοχή της στη δημοφιλή σαπουνόπερα Ατίθασα Νιάτα ως Τρίσια Ντένισσον, μια ηρωίδα που ξεκίνησε ως ευαίσθητη και εξελίχθηκε σε ψυχολογικά ασταθή – μια μεταμόρφωση χαρακτηριστική των αμερικανικών σειρών.
Ήταν ο ρόλος που της έδωσε αναγνωρισιμότητα, μέχρι τη μέρα που μια φαινομενικά ρουτίνας ιατρική επέμβαση στα μάτια θα της στερούσε τη δυνατότητα να συνεχίσει την καριέρα της.
Εκείνη την ημέρα, η Σαμπρίν υποβλήθηκε σε επέμβαση Lasik για τη διόρθωση της όρασης. Η διαδικασία κράτησε μόλις πέντε λεπτά, όμως λίγο αργότερα η ηθοποιός άρχισε να αισθάνεται έντονη δυσφορία. Η όρασή της θόλωσε, υπέφερε από δυνατούς πονοκεφάλους και ναυτία, και δυσκολευόταν ακόμη και να σταθεί όρθια. Γιατροί τη διαβεβαίωναν ότι επρόκειτο για φυσιολογική προσαρμογή του εγκεφάλου, όμως τα συμπτώματα όχι μόνο δεν υποχωρούσαν, αλλά επιδεινώνονταν.
Ακολούθησαν μήνες εξετάσεων: αιματολογικές, νευρολογικές, μαγνητικές τομογραφίες, ακόμη και τεστ για σκλήρυνση κατά πλάκας. Κανείς δεν μπορούσε να της εξηγήσει τι συνέβαινε. Η καριέρα της ανεστάλη ξαφνικά, καθώς αποχώρησε από τη σειρά λίγες μόλις μέρες μετά την εγχείρηση. Τελικά, διαγνώστηκε με δυσαυτονομία, μια σπάνια πάθηση του αυτόνομου νευρικού συστήματος – του μηχανισμού που ρυθμίζει λειτουργίες όπως ο καρδιακός ρυθμός, η πίεση, η πέψη και η θερμοκρασία του σώματος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
about:blank
Η Σαμπρίν υποφέρει από σύνδρομο ορθοστατικής ταχυκαρδίας (POTS), μία από τις πιο γνωστές μορφές δυσαυτονομίας. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ταχυκαρδία, ζάλη, σκοτοδίνη, λιποθυμίες και ακραία κόπωση. Πρόκειται για μια από τις λεγόμενες «αόρατες ασθένειες» — καταστάσεις που δεν αφήνουν εξωτερικά ίχνη, αλλά επηρεάζουν δραματικά την καθημερινότητα. Οι πάσχοντες, συχνά γυναίκες νεαρής ηλικίας, δίνουν μια σιωπηλή μάχη απέναντι σε μια νόσο που δύσκολα κατανοούν ακόμη και οι γιατροί.

Πέρασαν δεκαπέντε χρόνια ώσπου η Γκένετ να μιλήσει δημόσια για την περιπέτειά της, μέσα από το προφίλ της στο Instagram. Εκεί, περιέγραψε το πώς μια απλή χειρουργική πράξη μετατράπηκε σε μόνιμη αναπηρία και ανέβασε φωτογραφίες που εξηγούν τι σημαίνει να ζεις με δυσαυτονομία. «Δεν κάνω ποτέ σχέδια παρά μόνο λίγες ώρες πριν», έγραψε. «Ακόμη και τα πιο μικρά πράγματα είναι μεγάλα εμπόδια. Κάθε φορά που αποφασίζουμε να κάνουμε κάτι, γνωρίζουμε ότι θα το πληρώσουμε μετά».
Σήμερα, η Σαμπρίν Γκένετ αποτελεί σύμβολο δύναμης για όσους ζουν με χρόνιες ή “αόρατες” ασθένειες. Η ιστορία της υπενθυμίζει πως η υγεία – και τα πέντε λεπτά που τη χωρίζουν από την απώλειά της – δεν είναι ποτέ δεδομένα.